Herrst
Et räänt,
De Bleeder faalen,
De Lofft gäht arch,
De Käält as net me offzehalen.
De donkel Nöcht köemmt frieh...
De Wanter as öm kommen...
Dat Herz get schwerer,
Gedanke kommen...
Et Laachen fällt eäm net me sö läicht...
Doch da kömmst dou vo wäit abai
strahls mat deinen Aauen,
Däi Laachen taut meisch off,
Gemietlichkaät wai Einzoch haält,
De Wanter kann wai kommen.
Haäls ganz liev mäisch em Arm
sö wie ma hält en Röös,
De Keerze brennen,
et as Wäin am Glöös,
Wie gut dat äisch däisch kennen...
M.Bales